After Nativism: Belonging in an Age of Intolerance

Coraz częściej wiele osób w demokracjach zwraca się ku polityce silnej ręki, aby zapewnić sobie ochronę przed globalizacją, niepewnością i prekaryzacją. W krajach od USA i Wielkiej Brytanii po Brazylię, Indie i Turcję wzrosło poparcie dla natywistycznej polityki atakującej migrantów, mniejszości, liberałów i elity jako wrogów narodu. Czy istnieje polityka przynależności, którą postępowe siły mogłyby zmobilizować, by przeciwdziałać tym trendom?

After Nativism podejmuje tę kwestię, argumentując, że rozbrojenie natywizmu będzie wymagało czegoś więcej niż tylko poprawy bezpieczeństwa i dobrobytu „lewicy z tyłu”. Linie wyznaczone przez natywizm mają charakter afektywny i dotyczą wyobrażonej społeczności, a znaczenia przynależności i głosu leżą u podstaw popularnego postrzegania sprawiedliwych należności. Ash Amin argumentuje, że jest to terytorium, które postępowe siły – liberalne, socjaldemokratyczne, socjalistyczne – muszą odzyskać, aby odwrócić nastroje społeczne od ksenofobicznej nietolerancji w kierunku wspólnoty pośród różnic jako podstawy do stawienia czoła egzystencjalnemu ryzyku i niepewności. Książka proponuje relacyjną politykę przynależności opartą na spotkaniu, estetyce ucieczki, polityce interesu publicznego, współpracy nad wspólnymi zagrożeniami egzystencjalnymi oraz codziennych kolektywach i infrastrukturach dobrobytu. Postępowcy mogą stworzyć kontr-estetykę przynależności, która przekona niezadowolonych z neoliberalnej globalizacji, że istnieje lepsza alternatywa dla natywizmu.